18 Ekim 1741’de Fransa’nın Amiens bölgesinde doğdu. Küçük-burjuva bir ailedendi. Topçu subayı oldu. Orduda görev aldıktan kısa bir süre sonra yazarlığa başladı. İlk romanı, psikolojik romanın ilk örnekleri arasında klasikleşen, defalarca sinemaya uyarlanan Liaisons dangereuses’dür (Tehlikeli İlişkiler, 1782). İlk romanı Laclos’a büyük ün sağladı. İkinci romanı De l’éducation des femmes (Kadınların Eğitimi Üzerine, 1785), önceki romanın psikolojik ortamına ışık tutmak dışında önem taşımaz. Lettre á MM. de l’Académie Française l’éloge de M. le Maréchal de Vaubon (Fransız Akademisi Üyelerine Mareşal de Vauban için Övgü Mektubu, 1786) adlı yapıtı Fransız ordusuyla ve çoktan eskimiş savunma yöntemleriyle alay eder. Laclos bu roman yüzünden ordudaki görevinden olmuştur.
Daha sonra siyasete atılan Laclos bir süre Orléans dükünün sekreteri olarak çalıştı. 1792’de yeniden orduya girdi ve Napoléon döneminde generalliğe kadar yükseldi. Bonaparte hayranıydı. Ren ve İtalya seferlerine katıldı. Laclos, Jacobinler Kulübü üyesiydi. Ordu birliklerinde özel görevler yaptı, örgütleyicilik yeteneği sayesinde Valmy Zaferi’ne (1792) katkıda bulundu. 1793 Nisan’ında ve Kasım’ında tutuklanıp hapse atıldı. 1795’te yazdığı De la querre et de la paix (Savaş ve Barış Üstüne), adlı anı kitabıyla Devrim’in kökenlerini ve varması istenen hedefleri belirlemeye çalıştı. 5 Kasım 1803’te Taranto’da öldü.
Laclos, ilk roman denemesi olan Tehlikeli İlişkiler’le bir çözümleme ve anlatı başyapıtı yaratmıştır. Kahramanlarının birbirlerine gönderdikleri mektuplardan oluşan roman örgüsünde kusursuz bir akış gözlemlenir. Tehlikeli İlişkiler’in ana teması “Etik”tir. Laclos, büyük bir psikolojik sondajla “etik sorunu”nu roman kahramanlarının kişiliklerinde somutlaştırır. Böylece Tehlikeli İlişkiler bir dönem romanı olmanın ötesine taşarak aşkın, şehvetin, adanmışlığın, şeytani tutkunun, zekânın ve ahlaksızlığın söz konusu olduğu bütün çağlara hitap eden bir klasik haline gelmiştir.
Yazarın Oğlak'taki Kitapları