"1960 sonrasında bir dönem -pazar dışında- her gün Ankara Caddesi'ne giderdim. O gidişlerden birinde, İnkilap Kitabevi'nde bulacaktım Eski Zaman Kadınları Arasında'yı.(...) Çok sonraları fark edeceğim bir içlenişle başlar Eski Zaman Kadınları Arasında.Yazar not düşmüştür; beş ninesini, ninelerinin yakını başka iki hanımı anlatacağını söyler. Devam ediyor Nahid Sıtkı:

'Haklarında bütün bilip hatırladıklarımı toplu bir şekilde, gittikçe çoğalıp birbirleri üzerine yığılan yılların tesiri ile hafızam zaafa uğramadan önce, daha acı ve doğru bir ifade ile ihtiyarlıktan dolayı perişan olmadan önce kaydetmek istiyorum. Gönlüm de okuyucularımın bu sahifeleri sevmesini istiyor. Maalesef hiç ziyaret edemediğim mezarlarında taşları çoktan devrilmiş olmak gereken bu eski zaman kadınlarının hiç değilse isimlerini bellemelerini istiyorum.'

Bu isteğe kayıtsız, aldırışsız kalmayacak üç beş has okur elbette çıkacaktır. Her yeni kuşakta çıkacaktır. (...) "

"Edebiyatımızın en özgün, en 'sahici' yazarlarından Sevim Burak, bir gün bana, (...) Eski Zaman Kadınları Arasında'yı handiyse kucaklayarak, 'Bir hazine! Bir define!' demişti." Selim İleri'nin önsözünden